Swaane Lauwaert

Mijn buurvrouw belt, dat ze een ideetje heeft voor mijn ‘stukje’, dat ik moet schrijven over hoe blij we zijn met het propere water. Ik zit met de oudste in de wagen en ze staat op speaker. Ik kijk zijdelings naar Fons die ook zijn schouders ophaalt, we zijn niet meteen mee. Dat hoort ze

Je legt er veel te veel eieren onder’, zegt Bert als we tien maanden geleden Fons gaan installeren op zijn kot in Aix-en-Provence. We lopen door de rayons van de ‘Boulanger’, neen geen bakker maar een elektrozaak, op zoek naar zijn ‘uitzet’. Terwijl ik kijk voor een simpel kookplaatje dat op zijn ijskast past, zie

Soms gun ik mezelf een weekendje ‘bien-être’. Normaal kom ik na zo’n weekend gevuld met yoga, qikong, energetisch werk en ademhalingsoefeningen herboren terug. Omdat ik geen zin heb om nog een laatste slaapplekje te nemen in het ‘dortoire’ met 15 snurkende medemensen, slaap ik in de auto te midden van de prachtige natuur en voel

Op ons vorig werk leefden we te midden een grote eksterfamilie. Ooit was er een kuiken dat ons, ondanks de hevige protesten van zijn ouders, steeds opzocht, met ons mee wandelde, rond onze voeten danste. We jaagden hem weg, niet omdat het niet fijn is zo’n vriendschap met een vogel maar omdat wij een hond

In Frankrijk is het vervoer naar de scholen tot in de puntjes geregeld. Elke dag rijden er duizenden bussen tot diep in het Franse platteland die een vlotte toegang tot het onderwijs moeten garanderen. In de Ardèche was ik een tijdje schoolchauffeur en reed ik met een wit busje naar de meest afgelegen boerderijen, waar

Als je uit een intense en zware periode komt kan je je nadien zo luchtig en licht voelen. En ook gelukkig, dat je leeft, dat je ok bent, dat je hier mag zijn. Ik wandel door het bos en aanschouw de ongelooflijke bloemenpracht die de regen van de afgelopen weken teweeg heeft gebracht. En de

Als er één ding is waar ik ’s nachts van wakker lig of overdag onder gebukt ga dan zijn het wel zorgen om mijn kinderen. Als het met één van de drie wat minder gaat dan voel ik dat fysiek. Soms zeilen we weken op een kabbelend zeetje en dan ineens slaat het weer om

« Les goûts et les couleurs, on ne discute pas » Dat leer je al doende en al zeker als je in een ander land belandt. Soms denk je een sfeer te kunnen vatten maar sla je de bal zo mis. Voor ons businesskaartje ‘klussen en huisbeheer’ in de Ardèche gebruiken we afbeeldingen van de

Ik zie een stukje blauwe lucht dus ik rep me tussen de regenbuien door naar buiten om te gaan wandelen met Brando. De milde temperaturen in combinatie met extreem veel regen zorgen ervoor dat de natuur in volle expansie is. De struiken staan bol, alles is groener dan groen en bloemen in felle kleuren spatten

De aprilse grillen zijn er weer en hoe. Het ene weekend is het 30 graden, het volgende weekend moeten we met bibberende handen de houtkachel aansteken. Maar de zon lokt ons naar buiten. De ‘Saab-ina’ wordt van stal gehaald, het dak gaat eraf en weg zijn we. Want wie hier woont weet dat je de

Soms zijn meisjes de beste pleister op je hart. Roosje, Rosita, Roosie, Roos. Het stond in de sterren geschreven dat ze onlosmakend met ons gezin verbonden zou zijn. Twee vriendinnen die in dezelfde nacht bevallen. Twee baby’tjes die, na maanden duisternis, bijna op hetzelfde moment voor ’t eerst hun oogjes openen en hun longen vullen

Rouwen gaat druppelsgewijs. Af en toe sijpelt er iets binnen: ‘ik ga nooit meer een telefoontje krijgen van mijn schoonmoeder’, ‘we gaan haar nooit meer bezoeken’, we moeten niet meer vragen hoe ze zich voelt. Na zo’n heftige periode voel je je soms een gewond dier. Je voelt je fysiek uitgeput maar tegelijk staan alle