Kerststronk

‘Ik hoop dat jullie wat kunnen uitrusten in België’ zegt een eigenaar van het vakantiepark voordat we richting het noorden vertrekken. Ik doe eigenlijk geen moeite meer om uit te leggen dat naar België gaan tijdens de kerstdagen zowat het tegenovergestelde is van ‘rust’. Elk jaar opnieuw neem ik me voor om in onze overdrukke

Outback

‘Oh dit lijkt zo op de plek waar ik ooit ben geweest!’ roep ik uit terwijl ik rechtveer in de zetel. We kijken naar ‘Hotel Coolgardie’, een documentaire over twee Finse meisjes die werken in een bar in de Australische outback. Iets wat ik in een ander leven, als prille twintiger, ook heb gedaan. Wat

Pied à terre

Als je instant depressief wilt worden moet je eens naar de website ‘mypension.be’ surfen. Wat ik dus deed en vervolgens in een kramp schoot want van mijn Belgisch pensioen zal ik over 20 jaar nog net een brood kunnen kopen. En een Belg zou geen Belg zijn als hij dan niet denkt aan de baksteen

Wat een tijden

Ik heb helemaal niets met die aanstormende kerstperiode en nog minder met kerstmutsen die ze door uw strot duwen en jinglebells die rond uw oren suizen. Uiteraard vind ik het samenzijn met familie fijn maar alles errond is er me wat te veel aan. Verrast was ik dan ook niet echt toen ik op de

La Brume

Sommige woorden klinken in een andere taal zoveel mooier. ‘La brume’ is er zo eentje van. Veel ronkender dan onze ‘mist’. Bijna feestelijk. Niets te mistroostigheid, ‘la brume’ klinkt als een sierlijk dansende vrouw. Als iemand zegt: ‘het is mistig’ dan wil ik op de zetel gaan cocoonen met een warme chocomelk. Maar als je