MonthSeptember 2024

‘Heb jij ooit met je handtas iemand geslagen?’ vraagt Gust, die met mijn blauw handtasje gevaarlijk in het rond zwiert. Ik moet even nadenken en begin dan te gniffelen, ‘ja één keer.’ Ik moet begin twintig geweest zijn toen ik, op weg naar mijn werk in Brussel, in slaap viel op de trein. Wanneer ik

Lange tijd maakte ik me schuldig aan ‘Tsundoku’. Een samentrekking van ‘boeken lezen’ en ‘opstapelen’ of nog: ‘De kunst van meer boeken te kopen dan je kan lezen en ze dus naast je bed op te hopen.’ Maar sinds ik mezelf heb opgelegd om, voor ik het scherm ter hand neem, 100 bladzijden te lezen,

‘Is dit iets van jouw yoga cult?’ zegt de jongste teleurgesteld wanneer hij in het postpakketje kijkt dat hij zonet heeft opengedaan. Tja, als je nepkogels verwacht voor je AK47 is een voedingssupplement van je moeder niet echt iets waar je vrolijk van wordt. En ik probeer nogmaals uit te leggen dat yoga geen cult

‘Het staat je heel goed mama. En jij verdient dat.’ Aan het woord de jongste terwijl ik roze slippers en een zonnebril met een oudroze randje bekijk in de spiegel. Eigenlijk zijn we hier voor zijn nieuwe sportschoenen want morgen is het weer zo ver, de eerste schooldag. Maar samen kunnen wij zo heerlijk shoppen