De laatste dag.

“My mother was my first country. The first place I ever lived.” Nayyirah Waheed. Zondagochtend. Ik lig in mijn bed terwijl het buiten waait en regent. De wind stuwt donkere wolken in een snel tempo voorbij het slaapkamerraam. Mijn huid gloeit nog na van de zon van gisteren en ik ben blij voor de zaailingen

Lockdown #day2

Vandaag vieren we Jules. 13. Hij zal deze verjaardag niet snel vergeten, denk ik. Veel dingen zijn als vanouds: een stapel pannekoeken met slagroom en aardbeien als ontbijt. Andere dingen zijn voor ons al normaal: met al die kilometers tussen ons in, vieren we zijn verjaardag ‘entre nous’. En toch: president Macron had maandagavond wel

An ordinary saturday (or not)

Ik krijg elke ochtend een koffie op bed. Jaaaa ik heb zo’n geweldig exemplaar aan de haak geslagen, I know, en jaaaa ik kus mijn beide pollekes en ook de zijne als hij die koffie brengt. Deze zaterdag begint als zoveel andere weekends: ik neem me voor niet te werken en sluit de deur van