MonthJune 2024

Mijn buurvrouw belt, dat ze een ideetje heeft voor mijn ‘stukje’, dat ik moet schrijven over hoe blij we zijn met het propere water. Ik zit met de oudste in de wagen en ze staat op speaker. Ik kijk zijdelings naar Fons die ook zijn schouders ophaalt, we zijn niet meteen mee. Dat hoort ze

Je legt er veel te veel eieren onder’, zegt Bert als we tien maanden geleden Fons gaan installeren op zijn kot in Aix-en-Provence. We lopen door de rayons van de ‘Boulanger’, neen geen bakker maar een elektrozaak, op zoek naar zijn ‘uitzet’. Terwijl ik kijk voor een simpel kookplaatje dat op zijn ijskast past, zie

Soms gun ik mezelf een weekendje ‘bien-être’. Normaal kom ik na zo’n weekend gevuld met yoga, qikong, energetisch werk en ademhalingsoefeningen herboren terug. Omdat ik geen zin heb om nog een laatste slaapplekje te nemen in het ‘dortoire’ met 15 snurkende medemensen, slaap ik in de auto te midden van de prachtige natuur en voel

Op ons vorig werk leefden we te midden een grote eksterfamilie. Ooit was er een kuiken dat ons, ondanks de hevige protesten van zijn ouders, steeds opzocht, met ons mee wandelde, rond onze voeten danste. We jaagden hem weg, niet omdat het niet fijn is zo’n vriendschap met een vogel maar omdat wij een hond

In Frankrijk is het vervoer naar de scholen tot in de puntjes geregeld. Elke dag rijden er duizenden bussen tot diep in het Franse platteland die een vlotte toegang tot het onderwijs moeten garanderen. In de Ardèche was ik een tijdje schoolchauffeur en reed ik met een wit busje naar de meest afgelegen boerderijen, waar