Als je je éénmaal in de stroom die het leven is, gooit en je laat je meevoeren zonder tegen te spartelen dan land je soms op een heel andere plek dan je in gedachten had toen je die sprong in het ongewisse nam.
Van het initiële plan om een Bed & Breakfast met camping over te nemen schiet er ondertussen niet veel meer over.
Neen, we hebben een stuk grond gekocht en gaan ons eigen huis bouwen! Uit stro en leem. Het was spannend tot het laatste moment want toen we naar Le Mairie gingen om het te kopen bleek het net 15 minuten (!!!) daarvoor verkocht te zijn… Maar de burgemeester heeft alles op alles gezet en de bereidwillige kersverse eigenaar is akkoord gegaan met een ander stukje grond.
We zijn dus eindelijk geland! En dan nog wel heel dicht in de buurt waar Youps begraven is, nl Nozières in de Ardèche. Laten we het een teken uit de hondenhemel noemen.
En ok, het is niet het gigantische, afgelegen domein waar we ooit van droomden maar het is een heel mooi stukje grond (1400m2), met voldoende plaats voor een mooi huis, tuin en moestuin. Heel de dag zon en een fantastisch uitzicht! Op zo’n 1000m hoogte! Het zal wennen worden aan de ijskoude winters maar de koelte ‘s nachts tijdens de hete zomers is dan weer een super pluspunt.
Het past perfect in ons budget en de ecologische woning die we gaan bouwen ligt helemaal in de lijn van wat wij in gedachten hebben. De kinderen kunnen er te voet naar school. Fons en Jules zijn al ingeschreven in de school met ‘classe unique’ waar alle kinderen van 5 tot 11 jaar samen in één klas zitten. We zijn naar het afscheidsfeest geweest en er hing een hele leuke sfeer. Ook Mignus, Oscar en Pitu zitten er dus de jongens worden niet helemaal voor de leeuwen geworpen.
De grote eerste stap is gezet maar eigenlijk begint het avontuur nu pas. Het huis moet nog gebouwd worden al hebben we Jonas als architect aan onze zijde en dat geeft vertrouwen. We zoeken nu uit of we de komende maanden iets gaan huren of in een Yurt zullen overwinteren.
En niet alleen de kinderen moeten Frans leren, ook mijn Frans moet nog goed bijgeschaafd worden. Soms heb ik momenten dat de zinnen er uitvloeien alsof ik nooit iets anders gesproken hebt en op andere momenten krijg ik amper de weg gevraagd en verdwijnt mijn zelfvertrouwen als sneeuw voor de zon. Of zoals Bert het zegt: ‘il y a encore beaucoup de cheveux au dessus’.
En nu we geen B&B meer zullen runnen moet er op een andere manier brood op de plank komen. Soms slaat de schrik ons om het hart en vrezen we dat we ons regelrecht de armoede gaan instorten en nooit iets zullen vinden. Op andere momenten stromen we over van ideëen en zien we heel veel mogelijkheden.
En dan is er nog dat vreselijke woord: ‘integratie’, wat dat dan ook mag betekenen. Maar we zijn hier wel degelijk die buitenlanders die een plekje zullen moeten verdienen binnen deze gemeenschap. En daar moet je zelf ook erg je best voor doen.
Maar deze zorgen nemen niet weg dat we door het dolle heen zijn met ons eigen plekje hier in de bergen! We logeren voor een weekje in de Yurt van Jonas en Hanne die op vakantie zijn in Spanje en letten op de poezen, de vis en de moestuin. We genieten met volle teugen van eindelijk weer wat privacy te hebben en rijden regelmatig naar ons stukje grond om er te fantaseren over ons droomhuis. Het is heerlijk om een eigen nest te kunnen bouwen. Of zoals mijn vader het zei: ‘Een echt oergebaar’.
Hopelijk ooit het uitzicht vanop ons terras:
Het schoolpoortje.
Net voor de school drinkbaar water.
Gezellig samenleven in de Yurt met een poezenmama en 3 kleintjes, waarvan er maar eentje van haar is. Maar ze maakt geen onderscheid.
Allemaal samen lekkers uitzoeken voor het avondeten.
‘Wine in a jar’ want de rest wordt boven gekoeld in de bron. En de nachtlampjes worden opgeladen.
Niet alles is even gezond: ik betrap Gust op het leegdrinken van Bert’s blikje cola…
Niks zo sexy als een man die bij avondlicht ‘zijn’ pas bewerkte land nog even inspecteert…
Amaai zeg, dat is spannend! Alvast een dikke proficiat bij deze echt wel grote stap!
Super! Fantastisch! Ik wil skypen Swaanie!!! xxx
lieve mensen, proficiat!!!!
Het land ziet er fantastisch uit.
EN een ver-gezicht! Iets waar we hier maar van kunnen dromen.
Geniet van de plan-fase.
En zoals ook met de grond, komt het zoeken naar de ‘hoe’ ook wel (de ‘wat’ en ‘waar’ is duidelijk al ingevuld :-))
tot snel
xxx
Goe bezig, maar waar is de mudball track?! x Jean Absent
De wereld is aan de durvers en dat zijn jullie zeker en vast,veel succes gewenst,ben de mama van Ina,wij genieten na 5jaar nog elke dag van een gelijkaardig uitzicht.
Zitten op 600m hoogt in het dorp Genolhac,altijd welkom,mochten wij jullie met het een of ander van dienst kunnen zijn.Vele lieve groeten Chris
Dank je wel Chris!
<3 <3 <3
hoef ..spannend zeg… maar super blij met dit mooie stuk grond, waar je echt wel hard voor gewerkt hebt.
Prachtig uitzicht en inderdaad niet té ver van de bewoonde wereld (weg, school, water en winkeltje…Kruideniers-bakkertje?) Van harte geluk gewenst en veel moed voor de bouwplannen en de verwezenlijking van je droomhuis. Dikke knuffel en tot gauw
Ik ken dat gevoel maar al te goed: van excitement naar paniek en terug! Wanneer ik denk aan alles wat nodig is om ons land te bewerken en er te kunnen wonen, slaat de paniek me soms om het hart: dat kunnen we nooit betalen! Maar wanneer we doen wat op dit moment mogelijk is, of alleen maar aanwezig zijn op het land en het een beetje meer verkennen, kunnen we niet anders dan ons overgeven aan dat gevoel dat niet te omschrijven is. Misschien komt ‘vertrouwen’ het dichtste bij. Na bijna een jaar ‘eigenaars’ te zijn, kunnen we nog altijd niet bevatten wat dat zou kunnen inhouden; het woord ‘eigenaar’ is niet relevant en betekent eigenlijk niets. Dat we beetje bij beetje ‘eigendom’ van ons land zullen worden, elke keer dat we ons letterlijk en figuurlijk zullen voeden met wat er groeit en zal groeien, makes sense zonder er verder bij na te moeten denken.
Toen we het huis in de Handelstraat verkochten en toen ik mijn vast benoemde job opgaf, vroeg iemand me of ik daar nooit spijt van zou krijgen. Ik had niet meer dan 1 seconde nodig om het antwoord te vinden: nee, ik zal daar nooit spijt van krijgen. Spijt krijgen is alleen theoretisch een optie. Wanneer je beslist om een aantal zekerheden achter te laten, is de keuze om ‘spijt’ uit de lijst van toekomstige opties te schrappen inherent deel van die beslissing. Spijt of geen spijt, je kan toch niet terug dus zelfs die optie overwegen is verspilling van tijd en energie. Op het moment dat mij de vraag werd gesteld, besefte ik dat ik onmiddelijk moest beslissen om nooit spijt te krijgen! Da’s de enige manier om te vermijden onverwacht in de toekomst door spijt overvallen te worden. Ik ben mijn vader na 10 jaar nog altijd heel dankbaar voor die vraag.
Dank Peter voor de wijze woorden! Ja, ik denk ook niet dat spijt tot onze opties behoord. Onze volgende vakantie is in Ierland! Ooit…
Leuk om dit te vernemen .. had eerlijk gezegd “onestparti.be” evenuit het oog verloren, en zie, na amper enkele maanden ,wat een verandering..
Zeer moedige beslissing.. ga ervoor .
Liefs aan iedereen .. en wie weet tot binnenkort eens ..
Hey nonkeltje, je kan je email ingeven op de blogsite, dan krijg je telkens een mail met de nieuwe post erin. Jullie moeten ons zeker eens komen bezoeken daar!
Nen hele dikke proficiat met jullie aankoop!!! Veel succes en veel plezier :o) xxx
Nen hele dikke proficiat met jullie aankoop!!! Heel veel succes en veel plezier :o) xxx
Dag swaene en mannen
wat leuk om te horen dat jullie gevonden hebben wat jullie zochten. En wat een lef om hieraan te beginnen. Ik wens jullie heel veel succes met de bouw van het nieuwe huis.
En brood op de planken komt er zeker. Want swaene, met jouw ondernemings zin kom je er wel. Stilaan zal er wel een idee beginnen groeien in dat hoofd van jou en ik ben er zeker van dat het zal uitgroeien tot een mooi project.
geniet van de privacy die je ondertussen hebt.
en waarom geen column beginnen schrijven over jullie ervaringen.
ik kijk altijd uit naar nieuws van on est parti en sta versteld van jouw schrijfwerk. altijd heel leuk om te lezen. ik ben er zeker van dat je daarmee ook andere mensen kan bekoren.
hou jullie goed
Groeten
emmanuelle
Wow! Een logische switch toch 🙂 Proficiat !!!
Je eigen ziel als werkgever, fantastisch gewoon.
‘wanneer vertrouwde zekerheden wegvallen, weet dan dat je op de goede weg bent’…
Het sterkt mij in ieder geval!
Zelf heb ik men plannen ook al wat aangepast, ik zet de stap alleen. Hoe, wat, waar, géén idee. ‘k ga op zoek naar men eigen stekje en vertrouw erop dat we vandaar uit verder kunnen. Een cursus bij oma staat op de planning, van eigen brood bakken tot confituur maken…en wie weet wat nog allemaal.
Ondertussen sta ik elke dag op samen met men kleine meid en doen we nog even dat wat hoort. Het komende jaar wordt een zoektocht waarschijnlijk met ups en downs maar och seg, als je niks doet kan je niets verkeerd doen!
Ik wens jullie veel succes bij dit enorme knutselwerk, veel plezier en wie weet valt er binnenkort een kaartje in jullie bus 😉
(dat van die column lijkt me een super idee, of waarom geen boek: hoe emigreren met een gezin?)
Good Luck xxx
WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA dat is niet normaal! Bende zottekes bijeen maar echt iets voor jullie. Gunnen het jullie zeer hard. Jong die gemengde gevoelens van geluk en angst zijn doodnormaal, tuff cookies jullie he!
dikke kus!!
wauw Swaane en Bert, proficiat!!!!!! Supermooi! Ik zie je al op de markt staan met zelfgemaakte confituur en bloemen en groentjes uit de tuin, maak je geen zorgen om geld, al jullie dromen komen uit omdat jullie durven dromen! Heb je ook een bron?
Ik ga sparen voor een autootje en kom jullie bezoeken, en met heel veel plezier mee helpen bouwen of schilderen of spitten! ‘k Ben zo blij voor jullie! Dikke knuffel!!!! xxxx
Catherine
Hallo,
ik ken Bert van een sporadische babbel in de Walrus en tijdens de laatste babbel – vele maanden geleden intussen – vertelde hij over het camping-in-frankrijk avontuur. omdat we op zoek waren naar een tussenstop richting Zuiden wilde ik dit even opsnorren en na veel gegoogle kwam ik dan op deze blog terecht en las en lees dat de plannen grondig gewijzigd zijn. mooi verhaal alleszins en goed geschreven! veel succes en de Ardeche is een uitstekende keuze!
dirk
hey,
geven jullie nog even je adres dan stuur ik de dvd’s op (Jean de Florette et Manon de source)
groetjes
Tanja
Ps en proficiat hé met uw huis in wording …
Hey Tanja, ik heb ze ondertss al gezien… Geweldige films. Toch bedankt! x
Hey dag Swaane en Bert, Fons, Jules en Gust,
Echt fantastisch nieuws!!!!!
Toen we in de Pyrenées-Orientales zaten, hadden we het plan opgevat om langs jullie te komen. Spijtig genoeg was het tik-tak. Jullie in Antwerpen, wij zuidelijker.
Volgende zomer komen we zeker langs.
Helena mist haar prinsen…
Groetjes,
Deborah, Jeanne, Jules & Helena
Dear Swaane en co,
Effe beginnen lezen in je reis-huis-droomverslagen en blijven lezen natuurlijk.
Heerlijk, ook beetje beginnen dromen… Mooi, mooi, mooi. Succes en plezier ginds!
xxx Kat en co