Het levend schilderij part 1407: de sneeuwstorm. Oftewel hoe ge totaal onvoorbereid van uw weekendje weg naar huis rijdt, in een zware sneeuwstorm terechtkomt, hoe Bert met een gillende Swaane in zijn oor de auto nog net veilig aan de kant weet te manouvreren want zonder sneeuwbanden glijdt ge alle kanten uit, hoe ge enkel wat ge kunt dragen meeneemt en dat is eten voor 2 dagen, dat ge van de handdoeken uit uw valies manteltjes en kapjes knoopt want ge hebt enkel regenjaasjes en zomerbasketters bij. De ene na de andere gestrandde auto komt ge tegen in het donker. ‘Gaat het? Niet te zwaar voor de kleine?’, vragen ze om vervolgens in kolonne de berg op te trekken met de sneeuw die in onze wimpers blijft kleven. Het eerste dat we horen zijn de kerkklokken, een paar bochten hoger zien we de eerste lichten. Nog nooit zo blij geweest om Nozieres te zien! Er is geen electriciteit meer in het dorp maar gelukkig is er hout en hebben we eten voor 2 dagen en tegen dan zal de zoutstrooier wel tot hier geraakt zijn zeker? Nozieres, altijd een avontuur!
(Nozières).