Swaane Lauwaert

Liefste Papa, Ik voel me klein tussen al deze meesters van het woord die jij zo zorgvuldig uitkoos en met wie je je kon meten. Je hebt zoveel mensen geraakt en geïnspireerd. Een wijze man. Een oude ziel. Maar voor ons, voor ons was je vooral een vader. De stilte die je achterlaat staat in

Het regent en waait als we Jozef naar de eeuwige jachtvelden begeleiden. Gevolgd door mannetjes van dun papier en een streepje muziek. Vooraleer Jozef de vallei  invliegt maakt hij nog een kleine draaibeweging rond Bert en dan, zoef, weg is hij.  Voor altijd zo vrij als een vogel en toch dicht bij ons. Ik verwacht

Lieve  Jozef, lieve lieve opa dierentuin, Zo’n 9 jaar geleden werd je mijn schoonvader maar onze levens hadden al een aantal keren gekruist. Viool spelend op de muziekavonden bij mijn mama thuis, als bakker van de Biologische bakkerij of als houtbewerkingsleraar op Lohrangrin. Toen je een deel werd van mijn leven en van mijn familie

‘t Zijn drukke dagen, zo net voor ons vertrek naar België. Ineens moet er nog vanalles geregeld en gedaan worden en de to do lijstjes zwellen aan met de dag pffff…… Er maakt ook een zekere spanning zich van ons meester want het is toch telkens weer een andere wereld binnenstappen als we in Antwerpen

Mijn drie jongens zijn allemaal geboren in de lente. Ze hadden allemaal hun vooropgestelde datum maar natuurlijk heeft geen één van de drie zich hieraan gehouden. Fons zou geboren worden op 12 april, de dag dat Bert en ik net één jaar samen zouden zijn. Dat vonden wij zo fantastisch en nogmaals een teken dat

Ik heb een tijdje met een writersblock gezeten. Ik wilde graag over de papa’s vertellen maar vind dat ook moeilijk omdat het zo persoonlijk is en de gevoelens errond zo wisselend zijn. Ik vroeg me af of zij dat zelf wel leuk zouden vinden? Maar ik kon er ook niet omheen. Ik schrijf dan wel

‘Je hebt de hippie in jezelf ontdekt’, zei een goede vriendin tegen me toen we elkaar weer ontmoeten in Antwerpen. Ik moest er hard om lachen en toch, ergens zit er wel waarheid in die uitspraak. Al zou het beter geformuleerd worden als: ‘Je hebt de hippie in jezelf herontdekt’. Want ze deed die uitspraak

Soms gebeuren de dingen zoals je hoopt, nee beter, wenst, dat ze zouden gebeuren. Jacky is niet mijn hond maar ik hoopte vurig dat ze hier zou bevallen. Niet alleen omdat haar pups dan in leven zouden blijven maar ook omdat ik zo’n nood heb aan leven. Ongecompliceerd, pril leven. En soms krijg je wat

De terugrit naar België werd vooral gekenmerkt door non-stop regen van Lyon en dat is eigenlijk twee weken zo gebleven in België. Ik moet het jullie niet vertellen waarschijnlijk. Gust was dan weer onder de indruk van iets heel anders. Hij bleef maar uit het raampje kijken en herhalen ‘zoveel auto’s’.   Heerlijk om thuis

De spanning stijgt hier elke dag een beetje meer nu ons vertrek naar België steeds sneller dichterbij komt. De kinderen willen de Kerstboom bij oma zien en vooral heel veel gaan spelen bij Miro en Luca. Er wordt duchtig afgeteld, gepakt en gezakt en to do lijstjes opgesteld voor ons allemaal. Maar Fons zei deze

Het kan niet altijd rozengeur en manenschijn zijn wat de klok slaat. Ook niet bij ons. De laatste dagen zitten er meer grijze wolken in mijn hoofd dan dat er buiten, beneden in het dal, hangen. Ik voel me dan ook al een tijdje niet zo goed. Zo’n stomme verkoudheid die maar niet over wilt