De zoon heeft een lief. Het is niet de eerste keer dat er flarden van meisjes door het huis dwarrelen maar het is het wel de eerste keer dat er iemand de titel ‘lief’ toegedeeld krijgt en ze volgende week samen vanuit hun studentenstad zullen afzakken naar het ouderlijk huis en ik voor ’t eerst een potentiële schoondochter aan tafel krijg. Ondanks het feit dat ik het verrukkelijk vind, zo’n zoon op een roze wolk, betrap ik me erop dat ik met andere ogen naar ons huis kijk en dat ik wik en weeg wat ik zal koken.
Een eerste indruk is dan misschien niet alles, maar wel heel veel en ik voel hoe graag ik het er goed van wil afbrengen. In de winter leven we allemaal, en dat zijn 4 mensen en 4 dieren, binnenshuis en dat is gezien de oppervlakte, gezellig druk. En het valt me ineens weer op dat er hier en daar nog wat haren staan op mijn Frans, een onzekerheid waarvan ik dacht die al lang achter mij gelaten te hebben. Om niet te vergeten zet ik in de agenda: toilette schoon te maken! En moet ik Bert vragen om te dimmen met zijn grapjes?
De relatie tussen schoonmoeders en schoondochters heeft niet de beste reputatie. Ook de mijne liep niet altijd van een leien dakje. ‘Het is natuurlijk dat een dochter meer naar haar eigen moeder trekt’, verwoordt mijn moeder van vier dochters het. Maar ik vraag me af of het ook niet een stukje bepaald wordt door onze cultuur waar er zoveel verhalen en films bestaan over die vervelende opdringerige schoonmoeder die haar zoon niet kan loslaten en altijd met ongevraagde raad en kritiek komt aandraven.
Ooit hadden stiefmoeders ook zo’n vreselijke reputatie, maar gelukkig hebben de krengen uit Sneeuwwitje en Assepoester ruimte gemaakt voor liefdevolle banden die kunnen groeien tussen een plusmoeder en een bonuskind. Een uitgebreid netwerk kan zoveel voordelen hebben.
Dus ik ga de uitdaging aan om dat vreselijke beeld van schoonmoeder in een nieuw kleedje te steken. Als moeder van drie zonen heb ik dan ook weinig keuze wil ik ooit opgebeld worden om op de kleinkinderen te babysitten. En ik vind mezelf niet het opdringerige type dat met ongewenste raad komt aanzetten of haar kinderen niet kan lossen. Maar daar denkt Bert duidelijk anders over als ik zijn verbaasde blik ontmoet en zijn ingehouden grinnik moet geloven als ik deze beschrijving van mezelf met hem deel.
Ik neem me voor om niet meteen te vragen wanneer ze nog eens komen eten of over mijn thuisbevallingen te beginnen aan tafel. Maar voor de rest gewoon mezelf te blijven. Vroeg of laat zullen al die schoondochters toch moeten wennen aan het feit dat hun lief voortkomt uit een vrouw die haar kinderen in bad kreeg, die dierenafdankertjes verzamelt en ze op bed laat slapen, die mensen op een yogamatje, met luide muziek op de achtergrond een energetische behandeling geeft, die gepassioneerd is door groenten en graag een glas ‘lait battu’ drinkt. Reken daar de foute mopjes van Bert bij en je hebt meteen een uiterst goede relatietest.
Zoals verschenen op: auparleur.be